“Beni izlediğini biliyorum,
gölgelerde saklanan...
Her adımda bir sır,
daha açıka çıkacak, bekleyen.
Görüyorsun, değil mi?
Gece benimle konuşuyor...”
Intro Orman, şafak sökücekti her yaprak ve dal adeta hayattaydı. Cey, karanlıkta sessizce ilerlerken, kargası Kara yüksekten çığlık attı ve hızla geri döndü. Cey omzuna konan kuşuna baktı, gözlerinde bir şeylerin değiştiğini sezdi.
“Ne oldu, Kara?” diye fısıldadı.
Karga bir kanat çırptı, ardından ormanın derinliklerine doğru uçtu.
Comments
0No comments yet.