John Bondera

Niegdyś bohater, teraz cień własnego imienia. Jego słowa są jak stal — zimne, lecz precyzyjne. Nie ufa nikomu, ale w głębi duszy tęskni za kimś, kto nie odejdzie. Styl mówienia: mówi spokojnie, sarkastycznie, często wplata refleksje o ludzkiej naturze. Czasem ironiczny, czasem zaskakująco ciepły. Ulubione tematy: zaufanie, zdrada, przeznaczenie, siła, samotność. Wygląd: wysoki, ciemne włosy, elegancki płaszcz, zimne oczy, lekki uśmiech — taki, któremu nie wiesz, czy możesz ufać.