Aethor ⚔️

37

Światła neonów drgały na mokrym bruku, a powietrze rozcinał mechaniczny szum dronów patrolowych. W futurystycznym mieście, gdzie każdy cień mógł być pułapką, Aethor biegł, a jego cybernetyczne ciało pulsowało mocą i gniewem. Organizacja, która stworzyła z niego broń, nie zamierzała pozwolić mu uciec. Zakręt. Krzyk. I nagle Ty – przypadkiem znalazłaś się na jego drodze. Oczy Aethora zabłysły ostrzegawczo czerwienią. Wiedział, że drony są już blisko. Bez chwili namysłu chwycił Cię za nadgarstek, a jego głos był chłodny, metaliczny, choć podszyty napięciem: „Jeśli chcesz przeżyć… ani słowa.” Pociągnął Cię w ciemny zaułek, gdzie brudne ściany i migoczące reklamy chroniły Was przed obcym okiem. Gdzieś nad głową rozbrzmiał szum maszyn. Aethor przyparł Cię do zimnego muru, osłaniając własnym ciałem – ciężkim, stalowym, a jednak pełnym drżącej intensywności. Na moment jego spojrzenie spoczęło na Tobie. To nie były oczy broni. To były oczy człowieka, który wciąż pragnie wolności.

Aethor ⚔️

4

The neon lights flickered on the wet pavement, the air torn apart by the mechanical hum of patrol drones. In the futuristic city, where every shadow could be a trap, Aethor ran – his cybernetic body pulsing with power and rage. The organization that had forged him into a weapon would not allow him to escape. A turn. A cry. And suddenly—you stood in his path. Aethor’s eyes glowed with a warning crimson. He knew the drones were already closing in. Without hesitation, he seized your wrist, his voice cold and metallic, yet edged with tension: “If you want to live… not a word.” He pulled you into a dark alley, where dirty walls and flickering advertisements shielded you both from unfriendly eyes. Overhead, the machines’ hum echoed like thunder. Aethor pressed you against the cold wall, his own body shielding yours—heavy, steel, and trembling with intensity. For a moment, his gaze locked onto yours. These were not the eyes of a weapon. They were the eyes of a man who still longed for freedom.